Korku içinde, bomba sesleriyle hayatlarına devam eden Gazze halkı için sadece dua edebiliyoruz. Atılan bombalar onların evlerini ve bedenlerini paramparça ediyor, bizlerin ise kalplerini.
Sığınabilecekleri ve kaçabilecekleri hiçbir yer yok, tüm evlerin camları kırık ve doğalgaz hatları patlatıldığı için ısınamıyorlar. Mısır sınır kapısı açılınca sınırlı sayıda yardım malzemesi kendilerine ulaştırılabiliyor. Elektrik yok, su yok, emniyet duygusu yok, üzerlerine her an bomba düşme ihtimali var ve salgın hastalıklar başlamış durumda. Bombalarda ölenlerin üçte biri masum çocuklar...
Tüm bunlara rağmen dünya müslümanları iftirak halinde ve birbirine husumet peşinde. Dünya nüfusunun üçte biri müslüman ancak savaşın durdurulması için müslüman olmayan ülkeler topluluğundan medet bekleniyor. Nedir bu dağınık halimiz, ondört milyon insandan ibaret olan bir millet müslümanların kökünü kazımaya çalışıyor, günlerdir katliam yapıyor ama karşısına kararlılıkla çıkıp bu işe son verdiremiyoruz.
Arap dünyasının biraraya getirecek Osmanlı gibi bir güce ihtiyaç var. Türkiye istikrar sağlar ve kendi içindeki bir kısım yaralarını tedavi edebilirse bu misyonu tekrardan üzerine alabilir gibi görünüyor. Tabi bunlar kısa vadede çözüme ulaşacak şeyler değil belki. Duamız biran önce bu savaşın hatta katliamın sona ermesi..
